Friday, 30 December 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ရဲထိန္ (၁.၁.၉၁/၁၂း၂၈း၅၅) |
အဲဒီႀကိဳးကေလးေပါ့
မ်က္စိနဲ႕လည္း မျမင္ႏိုင္
ကိုယ္တြယ္ထိေတြ႕လို႕လည္းမရ
ဒါေပမယ့္ ငါ့ႏွလံုးသားကို
ရုန္းမရေအာင္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားျပန္တယ္။
မွဴး ( ဥသွ်စ္ပင္ )
အားလံုးေပ်ာက္ဆံုးသြားျခင္း
အသစ္တခုအစပ်ိဳးျခင္းဆိုရင္.
ရင္ထဲမွာ မြန္းက်ပ္ေနသလား....
ရင္ထဲမွာ လစ္ဟာေနသလား...
အနာသည္းလို႔ပဲ နာက်င္မႈမရွိေတာ့တာလား.....
ေ၀ခြဲမရေတာ့တဲ့ေနာက္
ငိုရိႈက္သံတခုနဲ႔အတူ
ငါ့ကိုထားခဲ့ပါေတာ့ခ်စ္သူရယ္...
ခ်ာတိတ္ေရ..
ReplyDeleteဒီစာေလးကို တင္ထားေပးလုိ့ အရမ္းေက်းဇူးတင္တယ္.သိလား.. စာေလးက နိုးနုိးအတြက္ ခြန္အားေတြ အမ်ားၾကီးေပးတယ္.. နုိးနုိးကို ေနတတ္ဖုိ ့ခံစားခ်က္ေတြကို ေၿဖသိမ့္တတ္ဖို ့ေၿပာလုိက္သလုိဘဲ. ေက်ူးဇူးအရမ္းကို တင္ပါတယ္.. တကယ္ရင္ထဲက လွိုက္လွုိက္လွဲလွဲေၿပာတာပါ...
လာလည္တဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ႏိုးႏိုးေရ..မလုပ္တတ္လုပ္တတ္နဲ႕လုပ္ထားတဲ့ ဘေလာဂ့္ေလးပါ..ကိုယ္တိုင္ေရးထားတာေတာ့ မရွိပါဘူး..... ဒီစာေလးကလည္း ခ်ာတိတ္ သူငယ္ခ်င္းေရးေပးလိုက္တဲ့ စာေလးပါ..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
Delete